پایان عمر زمین نزدیک است، مریخ باید قابل سکونت شود

پایان عمر زمین نزدیک است، مریخ باید قابل سکونت شود

ایلان ماسک مدیر عامل تسلا بر این باور است که رویای سکنا گزیدن در مریخ به منظور از بین نرفتن نسل بشر هرچه زودتر باید به واقعیت تبدیل شود. 


طرح پیشنهادی ایلان ماسک "تبدیل نمودن انسان ها به موجوداتی با توانایی زندگی در سیارات مختلف" می باشد. 


این متن خلاصه ای از گردهمایی سالیانه کنگره بین المللی فضانوردی گوادالاخارا در سال گذشته می باشد. حدس و گمان ها نشان می دهد که قیامت پیش رو به گونه ای خواهد بود که انسان را وادار به این خواهد کرد که به سیارات دیگر نگاهی عمیق تر بیندازد. 


از تمام گزینه هایی که پیش روی ما قرار دارند، سیاره ناهید یک سیاره داغ و پر از فشار و  اسید است، سیاره عطارد بسیار نززدیک به خورشید است و رسیدن به قمرهای آن دشوار است و سیاره ماه زمین کوچک بوده و فاقد اتمسفر می باشد. 


استدلال ماسک این است که مریخ در عین حال که  فاصله زیادی دارد اما بهترین گزینه برای زندگی می باشد، به ویژه اگر ما بتوانیم سیاره را تا حدی گرم کنیم که اتمسفر را تضعیف کرده و امکان این که به اقیانوس های یخ زده این سیاره دسترسی پیدا کنیم برای ما مهیا شود. 


میگه که روی مریخ بودن ممکنه جالب به نظر بیاد چونکه  ۳۷% جاذبه ی زمینو دارد، پس به راحتی قادرید که اجسام سنگین را بلند کنید یا نگه دارید. به علاوه روز ها در مریخ به شکل قابل توجهی شبیه زمینه


ماسک میگوید که ما فقط نیاز داریم تا جمعیت را تغییر بدیم چون در حال حاضر ۷ میلیارد نفر روی زمین وجود دارد ولی روی مریخ این تعداد صفر است. 


با این حال هزینه چنین سفری باید محاسبه شود، محاسبه شده است که هزینه سفر هر نفر به مریخ حدود 10 میلیارد دلار خرج هزینه بردارد. برای ساختن یک جامعه خودمختار نیاز است که خرج این سفر به صورت چشمگیری کاهش یابد، چون در غیر این صورت تعداد کمی از مردم قادر به پیوستن به این پروژه و پرداخت همچین هزینه ای هستند. 


بنابراین ماسک تصمیم دارد هزینه ها را به قیمت متوسط یک خانه در ایالت متحده آمریکا یعنی 200.000 دلار برساند ولی برای یرسیدن به این کاهش هزینه 5 میلیون درصدی باید تعدادی یاز مراحل را بپذیریم.


ماسک می گوید سفینه فضایی بین سیاراتی که برای رسیدن به سیاره مریخ استفاده می شود، باید با مخازن سوختی که در اصل خالی هستند به منظور سوخت گیری در فضا برای کاهش هزینه ها تعبیه شوند.


همچنین لازم است تانکرها و راکت ها حداقل برای چند سفر بازگشت و ایجاد مایع در مریخ مجددا به جای استفاده از بارهای ثابت و از زمین برای سوخت، قابل استفاده باشند. بهتر است سیستم های محرک هم بر روی مریخ تعبیه شوند تا نیاز نباشد فضاپیما برای هر بار سوخت گیری مرتبا به زمین بازگردد.  


به گفته ی ماسک به دلیل جو خاص و عناصری که در مریخ وجود دارد شاید این امکان وجود داشته باشد که  در مریخ بتوان اکسیژن و متان تولید کرد، از آن جا که در سیاره مریخ ذخایر نفتی وجود ندارد، نفت سفید هم در آن یافت نمی شود و به همین دلیل بهترین راه برای تامین سوخت استخراج متان می باشد. 


ماسک می گوید بنا کردن یک شهر در سیاره مریخ بدون آنکه سفرهای متعددی از سیاره مریخ به زمین شود شاید کمی غیرعادی به نظر برسد، اما از این رو که ناوگانی ازز فضاپیماها را در اختیار خواهید داشت احتمالا بتوان کاری کرد. 


موتور راپتور و شتاب دهنده راکتی که مورد استفاده قرار خواهند گرفت چالش برانگیزترین قسمت ها را تشکیل می دهند.


با توجه به سخنان ماسک این موتور بالاترین حد میزان فشار را در میان موتورهای ساخته شده تا الان را دارا خواهد بود و به همین دلیل می بایست برای تامین سوخت خود متان و اکسیژن را غلیظ تر کند. فضاپیماهایی که موتور Raptor را در خود جای داده باشند ظرفیت جاجایی صد مسافر را دارند و باید آنقدر زیاد باشند تا هر دفعه تعداد کافی به این سیاره انتقال داده شوند و در پایان بعد از چندین دهه یک میلیون نفر بر روی سیاره مریخ مستقر شوند.  


اما راکتی که باید بر روی این فضاپیما به کار گرفته شود باید به شدت قدرتمند باشد و بسیار قوی تر از چیزی که تا به حال ساخته شده است. 

ماسک می گوید صحبت از 13 هزار تن در زمان بلند شدن است. بحث این است که این فضاپیماها قرار است تعداد زیادی افراد و میلیون ها تن بار را در فضا جابه جا کنند و به سیاره مریخ ببرند. 


این امید وجود دارد که هزینه این سفرها باز هم کاهش پیدا کند و طبق گفته ی شرکت اسپیس این مبلغ به صد هزار دلار کاهش پیدا خواهد کرد. 

جالب اینجاست که وقتی از ماسک در مورد زمان دقیق این پروژه سوال میشود پاسخ دقیقی را ارائه نمی کند، با این حال ماسک امیدوار است که تا 4 سال آینده کار ساخت اولین فضاپیما به پایان برسد و قادر به تست آن در پروازهای زیر مداری باشند. 

در مورد این مسئله ماسک می گوید اگر همه چی به خوبی پیش رود مهاجرت در بازه زمانی 10 ساله به حقیقت می پیوندد اما نمی خواهم تاریخ دقیقی از این امر بدهم. قابل ذکر است که خطرات بسیار زیادی در پیش روی است و این کار به شدت هزینه بر خواهد بود حتی این احتمال وجود دارد که این پروژه موفقت آمیز نباشد و به بن بست بخورد اما ما تمام تلاشمان را خواهیم کرد. 


منبع : zdnet